Wellington ini menjadi tempat himpunan bagi pelajar-pelajar Malaysia di seluruh New Zealand. Semua mereka datang untuk Bersatu Games. Farah dan semua rakan-rakannya pasti sedang sibuk menguruskan penginapan, pengangkutan dan perjalanan aktiviti-aktiviti bagi program ini.
Saya dan deb tidak terlibat dan tidak dapat membantu Farah menjayakan aktiviti ini. Kesibukan ialah alasannya. Teringat kembali semasa di UiTM Johor, Saya, deb bersama rakan-rakan (seperti Yamin (The Rock), Ros Hasri, Basha, Juliana, Akmal dll adalah Pegawai Pembangunan Pelajar -PPP) yang sentiasa sibuk setiap Sabtu dan Ahad untuk program pelajar. Kini, masing-masing telah berpindah atau melanjutkan pengajian.
Kami sekeluarga di New Zealand, sedang mengalami kesibukan yang amat dasyat. Dengan kedua-duanya melanjutkan pengajian di peringkat Ph.D sedikit sebanyak memberikan tekanan dari sudut pengurusan masa. Faktor yang lebih utama, ialah ketiadaan Bibik Tursiyah dalam membantu menguruskan hal-ehwal rumah dan anak-anak.
Kadangkala hati kecil berkata, “Kenapa aku gatal sangat nak datang sini, Hidup kat Malaysia bukan main senang”. Bila balik ke rumah dari pejabat, bibik akan bertanya, “Bapak @ Ibu mahu minum air apa, Bapak @ Ibu mahu makan sekarang ke?”, "Esok, bapak mahu sarapan apa?". Kesannya amat signifikan, bila melihat badanku semakin hari semakin membulat.”
Kini itu semua tinggal kenangan. Setiap kali balik dari Universiti, kami kena memasak, lepas tu bagi makan ke semua anak-anak, lepas tu basuh pinggan, periuk lepas tu basuh baju, jemur baju, lepas tu check homework Najmi, lepas tu …, lepas tu …..... Kesannya juga amat signifikan bila kami sekeluarga (kecuali Najmi) telah mencapai berat badan 'ideal', ha ha ha